Chciałam przygotować coś wyjątkowego na wyjątkową okazję. Pamiętam, że gdzieś kiedyś widziałam piękną kartkę w formie książeczki. Kombinowałam, testowałam, eksperymentowałam i w końcu coś stworzyłam... a dopiero potem wpadłam na pomysł, że trzeba było poszukać kursu kogoś bardziej doświadczonego ;)
Nie było łatwo. W książeczce miała się znajdować dekoracja i życzenia, które zajmowały kilka stron, bo w końcu wszystko miało mieć formę książki. Jak już przygotowałam "obudowę", cały pomysł upadł. Okazało się, że albo kartki będą się otwierały na opak, albo dekoracja trafi pod spód. Odłożyłam wszystko, zajęłam się czymś innym, wróciłam za kilka dni. Odwróciłam przód na tył, górę do dołu i wszystko się poskładało. Książeczka stanęła na głowie, ale elementy zaczęły pasować :)
Tak czy inaczej, spędziłam mnóstwo czasu na zrobieniu tej książeczki, ale nie żałuję ani chwili. Pani Emerytce pamiątka się spodobała. Taki mały upominek na nową drogę życia :)
Kwiatki zrobiłam z foamiranu. To jedne z pierwszych, jakie składałam. Życzenia mają kilka stron, na ostatniej są podpisy współpracowników. Ze względu na ich bardzo osobisty charakter, musiały zostać wymazane, ale całość pracy prezentuje się następująco... :)
